من پير شدم، دير رسيدي، خبري نيست

مانند من آسيمه سر و دربدري نيست

بسيار براي تو نوشتم غم خود را

بسيار مرا نامه، ولي نامه بري نيست

يک عمر قفس بست مسير نفسم را

حالا که دري هست مرا بال و پري نيست

حالا که مقدر شده آرام بگيرم

سيلاب مرا برده و از من اثري نيست

بگذار که درها همگي بسته بمانند

وقتي که نگاهي نگران، پشت دري نيست

بگذار تبر بر کمر شاخه بکوبد

وقتي که بهار آمد و او را ثمري نيست

تلخ است مرا بودن و تلخ است مرا عمر

در شهر به جز مرگ متاع دگري نيست.

ناصر حامدي